De Hervormde Kerk

 De Hervormde Kerk

Ontstaan Hervormde Kerk

De Nederlandse Hervormde Kerk is op 1 mei 2004 opgegaan in PKN samen met de Gereformeerde
Kerk en de Evangelisch Lutherse kerk.
Deze kerk  is ontstaan uit de Reformatie. Het is de kerk waar de meeste andere Protestantse Christelijke kerken uit zijn ontstaan (zie schema) en werd rond 1600 de officiële kerk binnen de Republiek der zevenverenigde Nederlanden.

Hervormde Kerk

De Hervormde Kerk was bevoorrecht door de staat, dat betekende echter ook dat ondanks de scheiding van kerk en staat in 1796 de kerk sterk onder invloed van de staat stond door het algemeen reglement van koning Willem I in 1816.
Dit heeft tot gevolg gehad dat de Hervormde Kerk hiërarchisch bestuurd werd. Dit bestuur werd door de koning benoemd.

Deze sterke staatsinvloed betekende beperking van de invloed van de ouderlingen in de gemeente. Het gevolg was grote leervrijheid en het ontbreken van kerkelijke tucht. Daardoor ontstonden herhaaldelijk protesten over de juiste en zuivere leer.
Dit heeft helaas tot het ontstaan van vele andere kerkgenootschappen geleid.

Alhoewel nu de Protestantse Kerk Nederland een feit is kunnen we binnen die kerk toch nog stromingen herkennen die hun oorsprong hebben binnen de Nederlands Hervormde moederkerk.

Behalve een grote middenstroming (ook wel midden-orthodoxie genoemd) zijn de belangrijkste stromingen binnen de Nederlands Hervormde Kerk: de Gereformeerde Bond, de Confessionele Vereniging en de Vereniging voor Vrijzinnig Hervormden en het steeds groter wordend Evangelisch Werkverband.


Het belijden van de kerk is vastgelegd in de nieuwe kerkorde die is ingegaan op 1 mei 2004.

Helaas konden vele leden van de Gereformeerde Bond niet instemmen met de kerkorde van de Protestantste Kerk Nederland en hebben zo, los van de PKN, de Hersteld Hervormde Kerk gevormd.